SEN, ŞAİR, EY DOSTLARIN HASI...
Susmalara rast geldim yine:
Peşinde yiğit bir imge, şairin, Kıskacında aşkın özlemi, Sere serpe düşleri şiirin: Kanadı kırık yüreğinde buklesi hazanın, Kırık sarnıcında sadece sitem, Boyunduruğunda mahşerin, Ölüm kapıya gelip de dayanmadan. Bir şiire rast geldim ansızın, Tüyü bitmemiş yetim hakkı mademki kabulü, Onca reşit olmamış imgenin, Sahici hangi tefrikaya doluştu da şiir, Gönül hepten virane be şair. İndinde rahmete meyyal, Debdebeli vazgeçişler ki ısrarı evrenin Nasıl da derin, Sükûtu delen illet tekrarı ölü imlerin, Fazlasıyla da kaygılı şair: Ne ola ki dermanı yosun tutmuş yasından bihaber Kayıp ahvali, Yüzü suyu hürmetine yazmadığı şiirin. Varlık kanarken, derinlerde bir tehdit Yine batılı yüreğin bilinmezin nezdinde, Nankör bir tokalaşma belli ki vebali ömrün, Gün gelip de öleceğini mimlemişken Kara Melek Delip de aykırı bir rotada, Densiz iken imgelerin örtülü yüzü. Sadık bir dostmuş dercesine, Kanatan değil de iyileştiren haddince, Gelip de yüz sürdüğüm, Gidip de dönmeyi asla düşünmediğim Hangi şiir ise, Yorgan misali kırık beyitlerinde, Elinde de bir urgan Yine tılsımı mahşerin, Son demeden bitmesini mi taaddüt etti de Şeceresinde dizelerin, Diz dize konuşlu yalan ile gerçek Bir de rahmeti pay etmişken kaderin emsali Hangi zamansa tehir ettiğim; Gelip de gitmelerle bozduğum o uzun yolda Kala kalmışlığım bir başıma. Seyrinde hayli efkârlı bir döngü mademki Yüreğin mabedi: Ses etme asla, Düşme de asla yakamdan sen şair, Hani olur da el sıkışırız bilinmedik bir dizede Ve yâd ederiz maziyi, Tokuştururken şu şiirin şerefine, Yeter ki yok yakınken dur sözünde, Sen isli yürek sen ki kambersiz düğün misali, Yeter ki yalıtılmayım gün ve gece Hem belli mi olur; Meşk eyleriz kalan ömrü, Peşrevinde imlerin yazdığım son şiirde. Gücün yeterse katık et beni ömrüne: Sen yazarsın ben söylerim ey, dost şair; Millet gelsin hele dip dibe ve Sorsunlar birbirlerine: Evren gördü mü böyle cümbüş? Sen şair, ey dostların hası; Kanadın kırık madem, Sor bakalım, gördün mü benim Onanmaz yaramı, Hele ki varlığında sükûnete rast gelmemiş bir fani iken, Bir de dürt beni, Uyuduğum düş ertesi: Düş hadi peşime de, Yakalayalım en muhteşem imleri Ve tehir edelim ölümü de hüznü de, Kala kalalım şu virane şehirde, Soran da bulur bizi nasıl olsa elbet; Yedi tepenin birinde. |
saygı selam sevgilerle