eylül hüzünleri sarmışken yüreğimi hazan mevsimi çekti kendini yine mi elem ve keder derken baharın şenliğine inat soldu güz gülleri yaşam denilen yalan mazide senden kalan sarmışken içimi hicran akşamın ebruli zamanında yüreğime senle dolan adın mıydı yoksa gönül bahçemde rengarenk açan güller sarısı kırmızısı ve ebrulisi yüzümdeki tebessüm hazana hüzne inat son olacak dercesine ölümüne severcesine girdin dünyama hiç solmayacak gitme kal en kuytularında yüreğimin sol yanında damarımda kanım ol ruh ve hayat bulduğum gül ömrün boyunca başımı göğsüne koyunca hisset varlığımı sana nasıl yandığımı seversin sen de anlayınca ebruli gecelerde yalnızlığında...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜL MEVSİMİNDE SEN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜL MEVSİMİNDE SEN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar