KONTRASTDünyayı sımsıkı kavramış avuçlarından Bir kez daha dokundum saçlarına Kar kırılganlığında nar kuşlarıyla anlaşıp Gözlerine soyundum bu en soğuk gecenin, Mor çağrışımlarla, beyaz perdelenirken sesizce Yazılanları su üstünde saklı bir kent Güney rüzgârıyla eriyen bir dağ masalında Kehribar bulutlarla göç maviden buzullar ülkesine O bilinmezin ki ardından uzun bir meridyen Taşı keskin bir kadetral titremesi ve sürekli bir sobe Bildiğim her dokunuşta gölge aslına uygundur Gözlerine çiçek bıraktım bugün, Bu gün henüz bir ölüm haberi yok Agzının kıyısında uzana blirim Sonsuzlukta radikal kelimelerle şiir Anlamadığın bir dilde Öpe bilirim zamanı Kirpiklerini örtmezsen üstüme Hep aynı saatlerde üşürüm Hatta bir pembe gülümsemyle kâinata sürgün ede bllirim yüzünü Dokunsan bir sesin uğultusuna Olur, olmaz tırnakların uzar Sonra aklında bir kapı Sokağa çıkan gülüşüne Sürgün Şehir Bir kırlangıç Tanımlanmamış birincil yakınlığın Öncesiyle sonrası arasındaki rüzgar Dikey tek köprü düşümü Duyulmayan ezgilerinde gizlidir her şiir Ruhuna mistik masllar okuyan Kardan kadın Ki Senin kar altında Ateş yakışın Zeus’a Sana dair ne varsa antik söylence Bir alfabede unuttuğun parmakların ... CC_ |
Kutlu ve çok mutlu dileklerimle…
Şiirinizi de Çok Beğendim…
………………………………. Saygı ve Selamlar…