İçimdeki Esaretle KavgalıyımYabancı gelir köhnemiş sokaklar Saçma sapan gidişler. Umursanmaz sancılı gelişler Sızısı dinmez sokak lambalarının Biz Hiç bir şey olmamış gibi davranırız Ellerimiz ile düşlerimizi mağlup ederiz Dört bir yanı kırık, yitik kentin koynunda Ve biz Hiç olmadığımız kadar haykırırız Avuçlarımızda közler Gözlerimizde öksüz çocuklar Buruk aşk senfonisi dudaklar Tepeden tırnağa acı yüklüyüz Yetim bir sevdanın tetikçisi oluruz Anılar siper olur namlu ucuna Ortada ne ölen var ne de öldürülen Ruhunu teslim etmiş gömülen Bir ihtimal çıkarda gelirse deriz O vakit Gölgemizi katlettiğimizi unuturuz Özlediğimiz ile darmadağın bölünürüz Ölü toprağından öpmek istercesine Remziye ÇELİK 11/1/2017 Saat 01/26 |