7
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
2043
Okunma

Kor tanesi gibi kanat çırparken yüreğim
Hayra alamet mi diyorum
Bir kıvılcımla yanmaz sanıyordum
Yan samda ellerimden tutacak biri var
Bu sensiz geçirdiğim kaçıncı kış mevsimi
Yüzünü yitirdiğim düşlerimin arasında
Bir gülüşüne sevdamı tapulayan ben
Bu gidişleri koyma aramıza demiştim
Gözlerime konaklamış bakışlarına hasretim
Göçüyorsun selamsız sabahsız göz bebeklerimden
Bir ayrılık fukarasıyım uçsuz bucaksız
Bahara doymadan kara kışa kafa tutan
Aklına estikçe dile beni
Tenimizi kavuran güneşten,
Gürleyen gökyüzünden
Çakan şimşeklerden
Düşen yıldırımlardan
Dili damağı kurusun ki toprak ananın
Bir daha bahar gelmeyecekmiş gibi
Sinesini döven sensizliğin pençesinde
Kara kışa soyunurken Sensizliğe tutuldum
Remziye ÇELİK
07/12/2016 Saat/00/00
5.0
100% (7)