YANSIN BU ŞEHİR
YANSIN BU ŞEHİR
Uğramasın bahar, açmasın çiçek. Bağı talan olsun, uçmasın böcek. Kalmasın bir damla, suyu içecek. Kurusun toprağı, akmasın nehir. Sensiz cayır cayır, yansın bu şehir. Dumanlı dağından, eksilmesin kar. Ne yaşayan olsun, ne de bir mezar. Sensiz ufka güneş, doğsa ne yazar. Günü gecesinden, karanlık zifir. Sensiz cayır cayır, yansın bu şehir. Ne düğün ne bayram, girsin haneye. Nefes almak haram, olsun sineye. Yokluğumdan başka, her bahaneye. Sürülsün diline, en acı zehir. Sensiz cayır cayır, yansın bu şehir. Dilenci hasrete, alışsa bile. Her gün unutmaya, çalışsa bile. Sedası yokluğa, dalışsa bile. Zühre olmasaydı, olmazdı Tahir. Sensiz cayır cayır, yansın bu şehir. Adem Çoban Dilenci |