anladım doğru aynı yollarda yürüyebiliriz
aynı şeyleri aynı kitapları okuyabiliriz
yağmurda ıslanmayı seviyoruz ağlamayı da
kaldırımlarda takılsak ta b
aşka sokaklarda gez sekte
aynı toprakları kirletiyor aynı havada nefes alıyoruz
tek var ben yürekten sevdim kelimelerimde
aşk vardı
seninkilerinde nefret hep yollarıma sundukların senin
sırtındaydı kelimelerin iftira dolu idi yapmadıklarını
b
aşkasından beklerdin benim kalemin sivri idi ama
hiç bakmazdı bana dönüktü ucu ama senin dilin
sivri yönü hep bana bakıyordu havayı kıstım
güneşinde
araladım kalbimde kurutuyorum lo
dosta ferahlık
her yer farkına vardım sen yokmuşsun ne güzel
insan yalnızlığında kendi kendini sorgulaması
ve hep yanlış olmadan yaşamak sen beni vurdun
her sözde kelimede ama bak sen öldün bende