Aklına geliverir yıllar öncesi anılar
Bir sızı düşerken yüreğine sessizce
Hüzünler dizilir batan günün ardına
Haber vermeden dalına
Yaprak düşer toprağa sessizce


Su misali akıp gider seneler
Can yakarken sessizlik
Ak düşürür saçlarına geceler


Dalgalar yapayalnız sahilde
Ne bir ayak izi
Ne bir kahkaha
Martılar bile uçup gitti sessizce


Bir göz değer gözlerine
Cemre olurken saçlarına baharda çiselerken yağmurlar
Ve
Bir sevda büyür bağrında sessizce


Acısı iksir olur ömre
Sonra!
Uçar gider sessizce


Göz göze bakarken
Yapayalnız bırakır mahşeri kalabalık
Özlem mavzer olur vurur arkandan
Ellerin sıcaklığı düşer aklına
Anılar ateş olur sessizce


Yol uzar ömür biter
Yağmur düşer bulutlanmış gözlerden
Gönül ağlar sessizce
Bir rehavet iner tepeden tırnağa bedene
Can çıkıp gider sessizce...



Ahmet MORAN