Zavallı Ben
(Elindeyim şimdi
Bir kukla misali, oyna benimle)! yüreğim hala senin kıyılarında geziyor senin ayak izlerinle dolaşıyor gölgem seninle başlayıp, seninle bitiyor her gecem şimdi buz tutuyor o alev alev yanan tenim dudaklarım keza bir çöl susuzluğunda kendime bütün itirazım, bütün kızgınlığım, kavgam bir kendimle ... utanıyorum şimdi kendimden nasıl göremedim adına aşk dediğim, sevda dediğim şeyin koskoca bir ’yalan’ olduğunu... anlamalıydım; zaten büyük aşkların kadını olamazdın sen! |
Kaleminize yüreğine sağlık