Çocuk, daha sonra size diyecekler ki
büyük baban sizi çok severdi;
bu dünyada elinden gelenin en iyisini yaptı,
çok az sevindi, pek çok kıskananı oldu,
sizin küçük olduğunuz, onun yaşlı olduğu zamanda.
Çirkin söz söylemedi, ne de üzgün göründü,
O sizi gül mevsiminde terk etti, öldü.
İyicil bir ihtiyardı; büyük bombardımanın o amansız kışında,
size, bin bir maskaralık yapan kuklalarla,
bir yığın oyuncak ve oyuncak bebek almak için,
silahlı insanlarla dolu içler acısı Paris’i geçti;
Simdi siz, uzayıp giden ağaçların altında,
derin düşüncelere dalacaksınız, hatırasıyla.


Victor Hugo,
Çev. Sunar Yazıcıoğlu


Şiirin orijinali:

1er janvier

Enfant, on vous dira plus tard que le grand-père
Vous adorait; qu’il fit de son mieux sur la terre,
Qu’il eut fort peu de joie et beaucoup d’envieux,
Qu’au temps où vous étiez petits il était vieux,
Qu’il n’avait pas de mots bourrus ni d’airs moroses,
Et qu’il vous a quittés dans la saison des roses;
Qu’il est mort, que c’était un bonhomme clément;
Que, dans l’hiver fameux du grand bombardement,
Il traversait Paris tragique et plein d’épées,
Pour vous porter des tas de jouets, des poupées,
Et des pantins faisant mille gestes bouffons;
Et vous serez pensifs sous les arbres profonds.

Victor Hugo (1802-1885)