YÜREĞİNDE BENİ MİHMAN KILANSINHamdolsun ki seni görüp tanıdım Özlemime yaren, yoldaş olansın Yıllar var ki bir gariban can idim Varlığımı benliğinde bulansın Bir ben idim hayatta bir başıma Gam doğrardım kuru ekmek aşıma Uzanıp da el vuran gözyaşıma Naçar iken hep yanımda kalansın Sohbetinde, dilde, sözde güzelsin Halin, tavrın, tende, gözde güzelsin Yüreğinde, hem de özde güzelsin Bir bakışla beni benden alansın Düşünürsün beni kendinden önce Düşürmezsin beni indinden önce Hüzün düşse yüze, bir çizgi, ince Çiçek gibi hiç açmadan solansın Göremezsen dertle yoğruluyorsun Benim gibi yanıp kavruluyorsun Tel tel olup gökte savruluyorsun Yanı sıra ahu zarda nalansın Umudumuz ortak, özlemimiz de Ufkumuz bir eğri, düzlemimiz de Hayat, aşka dair gözlemimiz de Beni sevda deryasına salansın Aydınlattın içimdeki karayı El vurdun onardın onmaz yarayı Neyleyim ben köşkü, sırça sarayı Yüreğinde beni mihman kılansın 02.01.2017 |
ŞİİRDE sihirli kelimelerin yüceliği anlam bulmuş ve canlanmış…
……………………………………Saygı ve Selamlar…