Onu..
Sevmeliydim
En azından öğrenmeliydim
Cisim ve candan farklı bir iradeydim
Şuur ve şahitliği aşikar olan ehliyet sahibiydim
Ruhun, aklın, vicdanın, iradenin naibi olan zafiyettim
Nedenlerden ziyade "ne derlere "göre hareket ederek yetiştim
Ön yargı ve zandan beslenerek, asabiyet ve cehaletimle güvenmiştim
Aslında hilkat olarak masum biriydim ve fakat içinde bulunduğum şartlar ve inanışlara tabi idim
Çünkü en yakınlarıma, konu komşuya, akraba ve dostta güvenmeliydim, din adına avunan ve avutanı nasıl bilirdim
Cemaat şuuru tavsiye edilmişken, tefrika ve hiziplere kurban edildiğini görmeliydim, ben eksenli olana değil, biz eksenli olanı tercih etmeliydim
Efendimiz s.a.v ziyade zikredilen ve şefaat dilenilen, cennet vaadi ile parsellenen, gayıptan haber verdiğini söyleyen zavallılardan, ruhaniyet dilenen anlardan emin olmalıydım

Gece...
Şerh edilmiş bir bilmece
Çoğulun’a boğulan söyle neyin peşinde
İlmi, irfanı, akla hitap eden Furkan’ı anlatır her hece
Emanet olarak ümmete bırakılan sanki gaipte, gönül verilir şeyhe
Hak ve hakikat için, aşk ve sevda ruha ve kalbe hitap eder niçin, hikmetten uzak kul zandan geçmez gafletidir geçim
Kitabı-ı celili anlamak, efendimizi her halimizde yaşatmak, rivayet kültürüne bel bağlamamak İbrahimi inanç için zaruret bilin
Akaidi hassasiyet her ayeti ve sosyal gerekçeleri anlama, yaşama azimetidir, yoksa ibadet ve örfü asabiyetlere itibar etmek bahane işidir
Cennet ve şefaat için anlaşılmaz yarışa girmek, hak rızasından uzaklaşmak, vehim ve zanla yol almak ve fakat asıl olanı bir kenara bırakmak garipliktir

Mustafa Cilasun