Üzerinde şiir söndürülmüş kelimeler
Yemin bozan göz renginde ahenk
bulur/du di’li geçmiş zamanda senden peydah kelimelerim. Abdest bozduran söz ritminle üryan kaldı annesini bekleyen şiirlerim. Kaç vagona sığdı Sayı bilmez sayfalara sığdıramadığım o vakur eşgalin. Gülerken açılan gamze çukurunu yazarken kendi kuyumu kazıyormuşum meğer, Meğer hepsi boş bir adamın karaladığı müsveddelerden ibaretmiş senin için bilemedim. Şimdi sev sevdir, sevindir sevin sevdiğim, bir daha şiir yazmayacağım sana... |