TEMMUZ ARALIĞI
Kaldığımız yerden devam edelim...
Bu aşka bir fırsat daha verelim Sonra, sonrası fırsatı krize çevirme... Temmuz sabahına benzer aşk ya da öğlen sıcağından kaçıp geniş yapraklı ıhlamur ağacın gölgesine sığındığın an’a Ve tenine yapışmış terini soğutan ılık rüzgârla gelen Whitney Houston’un “And I Will always love you” “Ve ben seni her zaman seveceğim” şarkısını duymaya benzer Uyku bile hiç bu kadar efsunlu gelmez de İ(ki)şi aynı anda aynı rüyayı görmekten gelir Bir sen bir de(li) ıhlamur kokusu gelir genzime Gezicidir iç organlarım vücudumda Kalbim bazen sağ tarafa geçer örneğin Midem de karaciğerin yerine parasempatikçe Ya böbreklerim yüzde yüz doluluk oranıyla İdrar keseme baskı yapar, öyle işte, sempatik... Ve/veya/vesaire/ler Gün savuşur, ağaç küçülür Gölgenin gizi kaybolur ve ellerin hasat mevsimiyle tırmanırken ıhlamur ağacına ayak parmakların kırılmış dalları, dökülmüş yaprakları düşündürür Şimdi dallardan gün ışığını toplama zamanıdır Ve sen ve ben, bir de temmuz Meyveye doymuş tırtılı fark etmeyiz bile Riyaların damar yolculuğunda en kılcal uçlarımızla Yerçekimin doğal seleksiyonunu bekleriz Ki kim kimden önce düşerse orada ölürüz.... |
Coşku dolu yüreklerde dilekler kutlu Olsun...
Şiirinizi çok beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar