IŞIKLAR SÖNÜNCE
IŞIKLAR SÖNÜNCE
Gönül inceden sızlar, kararır sanki her yer Sualler hücum eder gün geceye dönünce Sahipsiz kalmış gibi duygular isyan eder Siyah örtü kaplanır tüm ışıklar sönünce Güneş üzgünce batar veda ederek güne Sanki günü sürükler peşi sıra sürgüne Karanlık bir tül gibi boyanırken hüzüne Efkârların toplanır, tüm ışıklar sönünce. Sokak lambalarıyla aydınlanırken yüzün Ellerin ceplerinde yolları sarar hüzün Kayan bir yıldız gibi geçip giden gündüzün Vebali hesaplanır tüm ışıklar sönünce Öyle sessiz bakarsın âlemin güruhuna Yoldaş olmak istersin gecenin mecruhuna Yarım kalmış hayaller, sükût eden ruhuna Bıçak gibi saplanır tüm ışıklar sönünce Ay yavaşça belirir gecenin ortasında Bir hüzzam türkü başlar bestenin notasında Bir göz, bir ses ararsın yalnızlık kıtasında Düşlerin mihraplanır, tüm ışıklar sönünce Ardından alışırsın, hisler normale döner Bulutlarla beraber hayallerinde söner Benliğin savaşında şehit düşerken son er Yüreğin türablanır tüm ışıklar sönünce EMİN ZEYBEK 26 Kasım 2008 |
Diğer aşklar fani dünya cücesi
Bu dünyadan gelip geçti nicesi
Hak aşkını tadamadan gittiler
Sayfaya iz düşen bu güzel şiiri
Ve bu güzel şiiri yazan usta şairi
Tebrik ediyorum ÜSTADIM
Kaleminiz hiç susmasın
Her daim hakikati yazsın
Okuyanlar feyiz alsın
Hakikat yolunu bulsun___İNŞALLAH
SELAM VE DUA İLE