SERENAT
iliklerime kadar ıslandım
karanlığın soğuk nefesinde bacaklarımdan korku indi ılık ılık sanki bu seferimde sağmış, solmuş bana göre değil azizim sevda yerinde. akan sular bile durur yar has bahçeden gül der dediğinde. engel olunca gurur, yalvarmaya geçen zaman da nafile mesele memleket meselesi oldu artık gönül isyanlarda. hangi hatıradır bilmem ama serenatları yaptıran bana artık yeter kız nazlanma sabır taşı bile çatlardı şu anda... Songül A Yılmaz |
……………………………………Saygı ve Selamlar..