Kemal Uslu;

Mecit Bey merhaba, Milli edebiyat dönemi ve cumhuriyetin ilk yıllarında " Beş Hececiler" olarak bilinen şairlerin hamasi duygularla yazdığı şiirleri hatırlattı eseriniz. Ahenk ve ifadeler gayet başarılı.
Şiir boyunca bazı mısralarda iç kafiye örnekleri vermeniz, kafiye seçimleriniz ve ses benzerliği olan sözcükleri sık kullanımınız düzgün duraklarlarla birleşince ortaya ahengi yüksek bir şiir çıkmış.
16’ lı hece ölçüsü ile yazılmış olsa da şiiriniz aruz ölçüsündeki dört tefilesi aynı olan şiirlerin ahengini yakalamışsınız çoğu mısranızda. "Önce insan/ sonra Türk’üm/ ta ezelden/ belli ülküm" mısrasında söylemek istediklerimi örnekleyebilirim.
İfade olarak baktığımızda bazı sıkıntılardan bahsetmek gerekiyor. Öncelikle şiirinizde bolca yazım yanlışı var. "Vatan, bayrak, din denince" , " alperen", "boz bulanık","yeis" sözcüklerinin yazımına dikkat diyorum.
Müslüman inancına göre şehadet "nam bırakmak" için seçilmez. Bu mısranızı gözden geçirebilirsiniz. "zulm ile âbâd olup" ifadesini tırnak içinde verirseniz daha iyi olacaktır. "avanesi sansın sanık" ifadeniz söyleyiş olarak akıcılığı engelliyor. Bu ifade de gözden geçirilmeli bence. " ilme açık yeni bir çağ açan benim" ifadenizde açmak eylemi bir sıfat bir de sıfat-fiil olarak kullanılmış. Buradaki " açık- açan" sözcüklerinden biri değiştirilebilir. "Filistin’ de Esma , Baki Kafkasya’ da Çeçen benim " ifadenizde ilk bölümde iki insan ismi sayıp ikincide bir topluluğun , halkın adını vermişsiniz. Burada ilk bölümü düzenlemeyi düşünebilisiniz. "Ne haçlı ne muhannettir ihanettir beni üzen" ifadeniz de söyleyiş olarak tekerlemeleri hatırlatıyor. Hayli güç bir söyleyiş var. Anlam olarak da biraz daha çalışılmalı bu mısraya diyebilirim.
Bu düzenlemeleri yaparsanız çok daha güzel bir şiir çıkacaktır ortaya. Tebrik ederim, saygılar.

ŞİİRDİLLER AKADEMi’sinden