KAR
kar düşüyor
ömrümün geçmişini kar esintileri çiziyor yağış gibi geçen yıllar incelen hayatlarımız yalnızlığın boşluğu uzaklığın büyüklüğü sevginin mutluluğu hüznün derinliği hepsi yaşandı bitti eski günler gibi kar sevinçlerle taşıyor yolar ve hayatlar kapanıyor insan hikayeleri okunuyor kuşatıyor beni bir kar çölü üşüyorum şimdi üşüyorum sıcak odalar özlüyorum ışıklarını veren sevdiklerimi arıyorum kara benziyor mesafeler hayatlarını unutan taneler gibiyiz eriyoruz … Mustafa KAYA 16.12.2016/Çengelköy |