Gökçe
Cemre düşer toprağa
Rengi, dokusu Gökçe Dal bürünür yaprağa Meyvesi, dölü Gökçe Sefer emri verilir Ölüler de dirilir Turan yurda girilir Düğünler, toylar Gökçe Bahar dağları sarar Kuzular akla zarar Kullar rabbini arar Eller, dualar Gökçe Mazi kaldı yarada Erdi artık murada Göçmen kuşlar sırada Kolu, kanadı Gökçe Haberi geldi Yârin Olur mu kutlu yarın Gülden goncadan narin Özü özümde Gökçe Muhittin Dağhan 17-04-02.00 |