Kınamayın kim diyeSırtında yırtık gocuk şimdi donacak gibi Sakalları bir karış üstünde kir akıyor Elde bir şişe arak nimet sanacak gibi İçip sarhoş olunca melül melül bakıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor Kim bilirki derdi ne hep içine atıyor Yok belki evi yurdu sokaklarda yatıyor Baş koyduğu betonlar her yerine batıyor Dilinde isyan nara çektiğinden bıkıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor Birileri ayaş der birileri hor görür Çoluk çocuk toplanır taşla sopayla vurur Aldığı o darbeler yüzü gözünde durur Sinirden deli olup dişlerini sıkıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor Oturur çoğu zaman derinde bir of çeker Her aldığı nefesle içine keder eker Soran olsursa söyler derdini teker teker Düşündüğü her neyse onu daha yıkıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor Geçmişi çok karanlık yada aydının biri Belki gönlünde sultan,vardır kadının biri Yeri kalbinde durur ya ölü,yada diri Mazideki yarayı hicran ile tıkıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor Nasıl düştü demeyin düşmeyen tek yaradan Darbeyi vurmuşlardır eşi dostu sıradan Eveli biz gibiydi değişmiştir sonradan İhanet basmağını söve söve çıkıyor Kınamayın kim diye hali yürek yakıyor M.Kılıçel |
Eserin vurgusuyla, kurgusuyla, içeriğiyle, örgüsüyle duygu ve hissediş yönüyle güzeldi.Biz de bu güzel şiiri, okuyor, kutluyor ve alkışlıyoruz.Gönlüne, ömrüne bereket. sağlıcakla kalasın.Sonsuzluğun sahibine emanet olasın