Kör kurşun
Ben çay yoksuluydum sevgilim sense dilencileri sevmedin
Ben kar yoksuluydum bir sana üşüyen ama sensiz ısınamayan Ben gülme komşuna gelir başına diyenlerin esiri oldum Öyle bir güzeldinki sen bir sen de tutuldum Ay gibi kesik perçemin nazlı güneşi Öpülesi alnından vuruldum Ah tuttu islerim. Şimdi kırık bir sobanın izbe bir bacasında düşlerim. Bir hançerdirki bu aminsiz dualarıma düşen selanın gecesi... Soğuk bir abdest suyu gibi lal oldu hayallerim... Ben kesik kanatlı komşu kuşuyum tutarsan ilk dalında kırılır ağacım Dokunursan sen hariç her yanı yakarım Evsiz kalır sığınacak bir yer bulamazsın. Öyle bir düştünki içime... Ben bile kalamadım kendimde savruldum. Şimdi hangi kurşuna gidersen git sevgili Sen açık bir yaranın en kör mağdurusun |