Yaralı Ceylan
Şafakta kapkara kesilen güzelin,
Gölgesi ilham katar kadına. Ruhumu sar, yaşamsız dünyamda; Varalım tekrardan, ebedi aşka. Şiirden hoşu mu var gönülde, Yeşilde, mavide; hayatta, ölümde? Benim sanatımın varlığı da; Şiirimin sebebi de sensin sevdiğim. Dere tepe durmadım, dolaştım; Çeşmenin suyundan usandım. Kadehe koyduğun aşk şarabını, Vurgunun olana kadar yudumladım. Yaralı ceylanım acım büyük; Avcım sensin can dediğim. Manidar değeri biçilmez paha, Nerden geldin talihsiz başıma? |
Kutlarım...
............................................ Saygı ve Selamlar..