K/ÖMÜRYüzümüze güleni insan sanıp yol sorduk ! Dertli bülbül dururken saksağana gül sorduk! Leyla’lara inanıp Mecnun’a da çöl sorduk Yerden yere vurdular düşürdüler d/illere Ateşlere attılar yanıp olmuşsuz kömür Sessizce soluyoruz bak geçiyor bir ömür Canana can gerekse birisini bul sömür Sevdalar yaşamadan çekip gittik ellere Aldanıp da takıldık bir kaç dostun peşine Bizi yaşamayanın kalbimiz de işine Gül benzimiz de soldu dert düşüne düşüne Hep bahtı karamıyız kapılmışız sellere Hayatın baharın da çakıldık zemheriye İlkemize ters gördük dönsek dedik geriye Bel iki büklüm düştük, bir kemik bir deriye Ümitler paramparca dağılmışız yollara Ta başından belliydi ayrı ayrı uçtayız Kendimizle yüzleşsek bu durum da suçtayız Ya Allah diyebilsek atlatacak güçteyiz Tam güneş doğacakken girdik farklı kollara Osman Onuktav Kafkasi 06/12/2016 . |