feyzan
Korular vardı boğazda
Duvarından sarkan manolyalar Ihlamurun mis nefesi Yaban kestanesinin gölgesi Ortada kocaman bir bahçe Bahçevan dayım Arkada Feyzanın köşkü Aynı sınıftaydık ilkokulda Zenginliğinden utanır Bizimle top oynardı Pantolonlu Feyzan Ama ne kızdı Mesele etmezdi hiçbir şeyi Erkekti biraz Hastasıydı Fenerin Köşke odun gelince Arkadaşlarım koşardı Gecekondu meydanından Maksat harçlık Ben gitmezdim İçin için tutkundum ona Bilirdi Kaçan gözlerimden Daha da kötüsü İkimiz de bilirdik Neyin ne olduğunu İçimizden Kaçak bakışlarla Yutkunarak Yürüdük Kendi yolumuzda Kesişmedik daha |