Önce kalplerin kapısı kilitliydi... Sonra yurdun acil çıkış kapısı kilitliydi.. Şimdi bakıyorum da beyinlere kilit vurulmuş.. Açın kapıları.... Oksijensiz kalan milletimin beyin ölümü gerçekleşmiş olup duman altı olunduğundan ölü çocuklarla empati kurulamıyor. Fakirliğin cezası evladını yakmak mı olmalı benim yurdumda ? ..

Sevgilerimle..

Hepimizi üzen bir durum
Gidenler geri gelmiyor kim di onlar umut yarınlarımız canlarımız en acısıda yokluğun yeşeren fidanları idi onlar rahmet etmekle olmuyor bu işler olay yerine gelmekle suçlular yakalansın demekle peki ne mi yapacağız yaşarken kıymetini bileceğiz çocuk sevgi ister en çokda onların ihtiyacı var sevgiyle büyür onlar ve hatta hisleri en çok kuvvetli olandır bir mimikle o minnacık kalbini kazanırsınız Şahsi fikrim devletin görevi yurt devletin görevi görevi barınmayi sağlamak onun bunun kucağına atmayacak başımdan vaktinde geçti oğlunu bizim yurda alalım dediler benim verdiğim cevap siz promil kontrolü yapıyorsunuz sonra cezası ağır gelir dedim oğlumu ev tuttum ya bu insanlar asgari ücretle gecinenler gidenler geri gelmeyecek bu da ders olmayacak adım gibi biliyorum bazı şeyler kanunla yapılmaz sorumlulukla yaparsın kolsuz kapı olur mu öyle çok üzdü ki beni sormayın duyarlı yüreğinizi kutluyorum tanımam bilmem ama bu kalemi bu yüzden seviyorum başkasının derdi kandı derdi sosyal olmak budur.

Saygı ve selam ile