İklimi LisanPuslu bir sabahın iç cebinde zulalanmış narasını attı gökyüzü Umut giydirdiğim bir geceden uyanmıştı düşlerim Çığlıklar utandı kutsal bir alfabeydi dilimde lisan Mührü lâl eyledi bakışı nazar sevgili Suçlu bir söylemin soluksuz kalmış busesi Yağmurunda ıslanan dudaklar masum Şimdi sürgün yemiş bir mahkûmun telaşına b/ulandı kelâm İhtişamlı sözler biriktirmiştim oysaki Kaç asır oldu zamanın arafında asılı adım Küsmeyi değil sevmeyi aşıladım ruhuma Zapt edemediğim bir tutku gibi saklıyorum varla yok arası bir güncede Çaresizlik mi bilinmez bir cümlede vaki Şimdi gri bir gök tavanı hıçkırıklar dilimde Sağıyor gözlerim sağanak denen yağmurları Hep bir hüzün demliyor yüreğim efkârı zâr ediyor Böyle insafsızca gitmelere alışık değil şiirler Sahi kaçıncı şiirin bercestesi mevsimi anımsatan gözlerim? Ötesini düşünmeden sevda içinde kayboluşları iliştiriyorum yok yerine Bir naz edişleri sığdıramayıp gidişine Birde sol yanıma bıraktığın hasretine Bir veda bile etmedin ya iklim bile ağlar oldu bendeki hayaline... Nuray AYHAN... |
Ya iklim bile ağlar bendeki hayaline .
Mutlu sabahlar diliyorum..