İzmir ve BenBir akşamüzeri.. Grup çökmüşse başıma, Çizgiler beliriyorsa; yer yer.. Ufukta; Kayboluyorsa kızıllığı güneşin, Martılar uçuşuyorsa başımda. Dalışlar yapıyorlarsa; Zaman zaman. Akşam sefasına çıkmışsa sandallar; Buluşacaklar sa yine sevgililer! Beraber olacaklarsa; Sahilde, el ele. Gelecekten konuşurken, Unutacaklar sa; Batışını güneşin... Bir günü bitirmek için; Doğudan çok uzaklaşmışsa güneş... Sabaha doğacağına inanıyorsan! Benden haber getirecekse sana. Ve; El sallıyorsa güneş, Kaybolurken dağların arkasından. İzmir’in süliyeti düşmüşse körfeze, İşte ben orada sensizim. Beni hatırla! 17 Ocak 1981 Cumartesi, Saat: 17.50 |
Kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar..