SENSİZLİĞİN ADI OLUYOR İZMİR.Biliyormusun..? İZMİR den gidişinle kuru bir yaprak gibi ardın sıra rüzgara kapılıp düşerken dalımdan kanadı kırık bir martının göğsünde atarken kalbim canımı yakıyor sensizlik..! ve eskisi gibi mutlu etmiyor artık hiç bir şey beni özlemini kirpiğime astığın dan beri dalıp giderken kordondan uzaklara sensizliğin adı oluyor İZMİR..! onca kalabalık arasında hafifçe esen imbat yokluğunu acımasızca vururken yüzüme bazen içimden küfür etmek geliyor sana bir tek sen yoksun ey vefasız bir tek sen şu koskaca İZMİR de o kadar çok kızıyorum ki sana..! İsmail akın.. Şiirime ses olan değerli Arkadaşım Canan Ekinci hanım efendiye çok teşekkürler. |