Dost ile hasbihâl IIDüştüğün bu haller hep senin suçun Durmadan yaren’i deşme hiç dostum Boşa geçen günler için de acın Bir daha yanlışa, düşme hiç dostum Ömür bir nefeslik gerisi yalan Her dem iyiliktir tek baki kalan Her zaman hep sen ol gönüller alan Hiddet’le öfkeyle, taşma hiç dostum Paylaşmayı öğren deme hep bana Kötü söz sarf etme sığmaz lisan’a Bir gün lazım olur insan insan’a Saygı sınırını, aşma hiç dostum Haram dan uzak dur düşün yarını Doğruluğa harca bütün varını Kalbin gibi eyle pak dîdâr’ını Nefsine uyup da, çoşma hiç dostum Sultan Süleyman’a kalmamış dünya Gerisi hep yalan gerisi rüya Kendini çok bilmiş sanıp da güya Kibir’le günah’a, koşma hiç dostum İsmail akın... |
Paylaşmayı öğren deme hep bana
Kötü söz sarf etme sığmaz lisan’a
Bir gün lazım olur insan insan’a
Saygı sınırını, aşma hiç dostum
Her şeyde olduğu gibi saygı ve mesafenin olduğu yerde dostluklar bakidir...
Bu meyanda harika bir şiirdi toprağım. Tebrikler kaleminize. Saygılar...