Yalnız Ankara
Bugünlerde sek Ankara içiyorum usta.
Yanında ne çay ne sigara, Ne rüya ne mal-i hulya. Hepsinden daha demli Ankara. Kıdemlisiyim sükûnetin, alıştım yalnızlıklara. İliklerime işledi Ankara... Ne süveyda ne kara sevda, Hafif kalır içimdeki siyahlığın yanında. Hüzünlerimi astım duvara, Kaldım Ankara’yla başbaşa. Sarı lâleler öksüz vazomda. Tutuldum onulmaz bir şiir sevdasına; Ben yalnızım, yalnız Ankara. 15.04.2008 |
bu kadar karışıklığın içinde, yalnız olmak en akıllıcası.
bu arada, şiir keyifli ve güzeldi.
selamlar.