//Şuh Beyit//
Yalnız asırların bostanında gül oldu Leyla
Aşka su dolup arıklar, yol verdi Mecnuna //h.şahinbay// Ey gözyaşım çölün gıybetine güle umuttun Sen beni ayrılığın susuz bostanında unuttun //h.şahinbay// İpi boynunda himaye etti şuh bir kadın Sırra kadem bastı adı zühre yıldızının //h.şahinbay// Bulutların yağmura tahammülü yokken Her damlayı içiyor yeryüzü karnı tokken //h.şahinbay// Aynadan, masumun simasına tüküren Kemale erer mi ah’ın eksenine giren //h.şahinbay// Yürekten bir ah çekip yutkundu Sağıp bulutları baştan aşağı yundu //h.şahinbay// |