ÇOBAN BABANIN FERYADIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Oğlu askerde olan ve ömrü boyunca yaylada çobanlık yaparak hayatını sürdürmeye çalışan fakir bir babanın feryadı. Allah şehitlerimizin yüzü suyu hürmetine vatanımızı düşmanlara böldürtmesin. Şehitlerimizin mekânı cennet olsun. Geride kalanlarına Allah sabırlar versin.
Meradaydım oğul çobanlık işim, Jandarma koşuyor pek çatık kaşlı, Telsiz horumdandı daha telaşlı, "Bulduk kendisini zayıf ve yaşlı," "Emniyete alın sarın her yeri." Jandarma koşturdu ben kaldım şaşkın, Dizlerim boşaldı gözlerim taşkın. Titreyerek sordum suskun askere, Jandarma binbaşı indi araçtan, Bir yudum su içtim bakır bakraçtan, Sanki vahiy geldi ulu miraçtan, Oğlum "Allah" demiş düşerken yere. Bu muydu jandarmam aciz telaşın? Kurumadı oğul kınalı başın. Kızaran gözlerim sel oldu aktı, Getirdiler köye Can Ahmet’imi, Durmadan hıçkırdı küçük yetimi, Akmaz damla kanım kessem etimi, Oğlum şehit döndü doğduğu yere. Dokunma jandarmam yaram pek derin, Derinlerindeyim gamla kederin. Musallaya çıktı şehit tabutu, Abdest aldık durduk dilden selaya, Hocanın peşinde ipten hizaya, Bak şu kader denen kara yazıya, Yine eze eze çöktürdü yere. Yandım ya jandarmam derinden yandım, Tarifsiz kederle dertlere kandım. Çaylak Umut Dünyası Karalama Şiir Defteri Ankara- Kasım 2016 |
Tüm şehitlerimizin mekanı cennet olsun.