VARSIN DESİNLER EŞKİYA
Adımı duvarlara yazma benim
Kazıma buğulu camlara sevdiğim. Kırk yorgan ört sevgimizin üstüne Anlatma sakın kalpsizlere. Bırak ayrık otu kalalım Bırak ayrı dünyalar kuralım... Ah benim civanım Ah benim Deli Rüzgarım! Bizim değil Arnavut taşlı kaldırımlar Bizim değil artık akasya kokulu sokaklar Kilit vurmuş insanlar dillerine Gelene de eyvallah diyorlar gidene de Öyle çaresiz Öyle bir tükenmişim ki Kalmadı yüreğimde umudun bir izi. Bir bir kapandı gönül kapıları Bal yapmıyor kovanda arılar Uçmuyor kuşlar bulutların tepesinde Yıldızlar yağmıyor geceleri üstümüze. Çok üşüyorum sevgilim Soyuluyor ellerim yine. Her gün düğümleniyor boğazım Geçmiyor bir yudum su bile... Yumruk yiyorum sanki böğrüme Parçalanmış cesetler düşüyor gözlerimin önüne Saplanıyorum bataklıklara Dayanamıyorum artık acılara! Bir türkü mırıldan sevgilim Hükümdar olmasın eşkıya dünyaya. Teslim olmasın şehirler soysuzlara. Tut kolumdan sevgilim Kaldır beni tekrar ayağa. Ben de küfürlerin bini bir para… Saydırayım dünyayı bir pula satanlara Gidelim buralardan Gök Gözlüm. Çıkalım taşı çalınmadık dağlara Meydan okuyalım örümcek kafalılara. Kuralım kendi cumhuriyetimizi Varsın desinler bize eşkıya... Yazan:MEHPARE GÖKÇE |