nefes diye aldığım sensin
Bir kaç hüzün kıyımda, kıyındayım kıyma
Gel-git iki adımlık, adamlık yolu sahil boyunca Bütün fıkratenyler hüznünü taşır şehrimin havasına Bir şehir dolusu özlemim bu gün Bu gün, mevsimin başlangıcıdır aşkın... Kilimlerin hüzün dokunan yüzünde dokunuyorum ellerine Bir, beş ayrılığı vuslatın avuç içlerini kaşındırıyor Ve martılar, Martılar bir ayrı uçuyor bu gün gökyüzümde Gökyüzüm, gözlerinin içinde... Sonra, iklimler renk alıyor bakışlarından Kimsesiz kalmıyor kaldırımlar Ve sokak lambaları; lapa lapa mutluluk düşüyor paylarına Bütün uğur böcekleri Gelişin diyorum ne güzel gelecek doğamıza… Düşünsene, nefes diye soluduğum sensin... |