Karanlık oda
Karanlık bir oda burası
Ne ışık ne pencere Gözlerim dik tavana bakıyorum Dönüyor, dönüyorum Başım yukarıda sonsuzluğa bakıyorum Yürüyor yürüyorum Bir yere varamıyorum Hep aynı yerdeyim sanki Karanlık bir oda burası Duyuyorum insanları dışardan Çığlık, çığlık hepsi bir yerde Kapısı yok, penceresi yok Burası ne böyle Yalnızım burada, değilim aslında İzleyenler var beni Benimle olan, beni koruyan Karanlık bir oda burası Çıkışınıda bulamadım girişinide Bir açtım gözlerimi buradayım Bir kapatacağım çıkacağım Bu karanlık odayı düşündüm Yürüyor, yürüyorum Hep aynı yere çıkıyor yollarım Nasıl geldim bilmiyorum Gitsem, desem çıkamıyorum Dönüyor dönüyorum Bu topun üstünde bende Diğer insanlarla beraber Düşmeden tutunmaya çalışıyorum |
Ve de bi anlamda yazılan farklı duygular one çıkaran harika bir şiir.
Kutlarım sizi. Gönlünüze yüreğinize sağlık.
Seller saygilar.