Kardeşçe sevdim seni
Boynu bükük gül gibi, sevilmeye muhtaçtın
Okyanusça çağlayan, kardeşçe sevdim seni. Mağrur,mahcup durmuştun, gerçek sevgiye açtın Merhametten ağlayan, kardeşçe sevdim seni. Taşan gönül akmıştı, yere bakan gözünde Gizemin sırrı vardı, dilden düşen sözünde Hiç güneşler doğmazdı, hüzün saçan yüzünde Sana gönül bağlayan, kardeşçe sevdim seni. Sevdalardan değildi, sana doğru akışım Şiirlerde kor gibi, yürekleri yakışım Bir dostun şefkatiydi, gözlerine bakışım Sana huzur sağlayan, kardeşçe sevdim seni. Sadakatin sırrında, sen ol yel gibi esen Görmesem de yüzünü, beni hep bulur tasan Ben ağlarım inan ki, uzaklarda ağlasan Yaraları dağlayan, kardeşçe sevdim seni. |
Melodisini metninde taşıyan bir şiir ki; gecikmeksizin sanat müziği dalında bestelenmeyi hakkıyla hakkeden bir şiir. Şiir yoğun duygu altında ustalıkla kaleme alınmış. Hecesi durağı ve uyağından ödün vermeden duygu ve düşüncenin mısralara kusursuz akışına tanık oluyoruz. Sanat ve edebi değeri yüksek çalışmanınızı tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.