YALNIZIMYalnızım Tüm kalabalıklarına inat beynimin Ellerim soğuk. Üşüyorum Kulaklarım sıcak sesine hasretken yârin Ruhumu sarmalayan huzur kokusu da yok Yalnızım Titrek bir mum ışığında sonumu bekliyorum Son cümlemi duvardaki gölgeme sarf ettiğimden beri bir hayli vakit geçti Sahi sesim nasıldı benim? Karanlık odam Sallanan koltuğum Ve parkedeki gıcırtısı Tek sırdaşım Korkuyorum Yok olmaktan, unutulmaktan Kimsenin birşeyi olamamaktan.. Ağlıyorum Sessiz çığlıklarımı hıçkırıklarımı içime gömüp Yutkunuyorum Kalbime damlıyor göz yaşlarım Yalnızım, üşüyorum, korkuyorum Ağlıyorum.. 16.11.2016 03.50 |