ŞEHİRLER DEĞİL
Şehirler değil, üstüme üstüme gelen
Duvarlar, odalar, kapılar Dünya yıkılıyor sanki üzerime sessizce Eziliyor ama bağıramıyorum Üzülüyor ama ağlayamıyorum, Kalbim sıkışıyor, nefes alamıyorum Şehirler değil üstüme üstüme gelen Yollar, sokaklar, göller, denizler Boğuluyorum sanki dalgalarda Savruluyorum yaprak olmuşum sonbahar rüzgârında Şehirler değil üstüme üstüme gelen Sevdalar, yaşanmışlıklar, duygular Eziyor, hançerliyor, acıtıyorlar içimi Beni eziyor, çiğniyorlar sanki Şehirler değil üstüme üstüme gelen Bir umursamazlık, bir gamsızlık benimkisi Kimsenin umurunda olmamış Sevginin bir anlamı kalmamış Son sözün söylendiği yerdeyiz Ve o öyle bir söz ki; Güzeldi ama artık bitti… |