UmudumBir sonbahar günüydü, tanıdığımda seni Yaprağı dökülürken, canlanmıştı umudum Tam bitti dediğimde, sil baştan yazdın beni Konaklayıp gönlünde, hanlanmıştı umudum Kanarken yaralarım, merhemim olup sardın Öyle perişan iken, tam zamanında vardın Geri kalan ömrümde, güveneceğim yardın Can suyunu buldukça, dallanmıştı umudum Kederli günlerimde, güldürürken yüzümü İkinci baharımda, unutturdun güzümü Huzurumu sağlayıp, söndürürken közümü Tatlı sözlerin ile, ballanmıştı umudum Gökyüzünde yıldızlar, çarşaf gibi serildi Eşlik edercesine, göz önüne gerildi Anladım ki gönlüme, mükafatı verildi Sevinç salıncağında, sallanmıştı umudum Kara bahtlı kaderin, oyuncağı değildi Sadece sebep olan, hoşgörü ve meyildi Gördükçe sevdamızı, diz üstüne eğildi Gün ışığına çıkıp, allanmıştı umudum Nesrin Önem 10 11 2016 |