İçimde dinmeyen bir hicran var ey yar!Yoksun işte Şimdi ben akşamlar gibi yorgun Hazanın kadrinde çaresiz yaprak gibi solgunum Unuttum artık Baharları, şakıyan kuşların ahını Sende kaldım, baharımdın, acılar içinde ne bıraktın Nerde aramadım Adımlamadığım mekânlar mı koydum Gecenin sessizliğinde hırçın dalgalardan medet umdum Tepelerde soluklandım Şahin misali seni umutsuzca aradım Çaresizliğime yandım, hasretin içinde halime ağladım Şimdi nerdesin Kiminlesin, özleminle titretirsin Söyler misin, neden sinemde bir figan ile gezdirirsin Çekilen hasret İliklerime nüfus ediyor artık nedamet Bilmek istiyorum neydi senin çekip gitmene sebep Varlığımın ne ilk Sebebi ve ne son kefilisin Sen kendi dirliğinin peşindesin, tercihinle serbestsin Sevmek asla Bilinmeyen değil, gizem hiç değil Sevmek, onu bahşedeni idrak ederek nefeslenmektir Onun kudretiyle Canı, canana ram eylemek Hayatı anlayarak aşka bigane kalmadan yaşamaktır Açtım gönlümü Hicranın mahzun feryadına Pak sinelerin dermanı olmak için varlığımı bağışlamaya Seni bilmediğim Sebebi tercihinle bıraktım esen yele Bekleyeceğim nasip ne getire, dilerim hikmeti kavlince Sen hecelerinle Beyan eylemediğin gizeminle Dağların, ağıtların, artık sevda yolunda haykırışlarınsın Mustafa CİLASUN |
selamlar saygılar.