Bu gece de yüreğimin
Islak kaldırımlarını
Bir uçtan bir uca
Defalarca arşınladım..
Her bir kaldırım küflerle dolu,
Izbe göz göz olmuş yaraların
Hastalık kokan amber kokusu
Tüm bedeni ruhu ele geçirmiş
Amansız ince hastalık gibi

Pare pare olan yüreğim
Dertten derde sürgün olup
Yıllar yılı hercai aşklara
Mahkum etmiş bir asır
Bir yudum sevgi,
Bir yudum insanlık kokan
Yürekten yüreğe akan
Can olan dokunuş için

Ama biliyormusun?
Canımın yarısı,
Candan öte CAN yarim

Artık gözlerim ışıldıyor,
Gamzelerim yeniden gülüyor
Yıllar sonra bakmayı öğrendi gözlerim
Aşka, sevdaya, hayata, güzelliklere
Tenin kokusu, tüm küfleri siliyor
Birer birer damarlarından

İşte o zaman tıpkı

Yağan yağmur sonrası
Buram buram vuslat kokan
Toprağın kokusunu zikreder gibi
Damarlarıma taze kan olup
Damla damla akar iken
Cansız tenim Can bulup
Damlayan her damlada
Yeniden yeniden doğuyor..!!!

Ve bir bakıyorum ki
Us meydan okuyor
Hücrelerime hucum eden
Zehirli toksinlere
Anlıyorum ki
Tenin tenime, ruhun ruhuma
Panzehir olmuş...


Herşeyden önemlisi
Ben senle öğrenmişim
Hayata merhaba hoşgeldin demeyi
Yaşama özgürce korkusuzca
Düşünmeden sarılmaya
Geçmişin karanlık izbe yaralarına
Sünger çekip gülümsemeye

Beyhude geçen ömrümün yarısında
Anladım öğrendim gördüm ki
Yüreğime yüreğinden akan
Daha iyi bir dost bulamamışım

Şimdi soruyorum?
Canımın yarısı,
Candan öte CAN yarim

Bu hayatta bir an da olsa
Yüreğim yüreğinde CAN olsa
Gözlerinden akan
Bir damla gözyaşı
Serçenin gözlerinden akan
Bir damla gözyaşı olsa
Yoluma feda etmen mi yolunu ?
Yüreğimin bir gülüşü için
Aldığım alacağım her nefes için
Adımı zikretmen mi?
Her an her dakika dualarına