Anne


Ah gece yarısı sanki savaştayız
Şu gök gürlemesi şimşek çakması yok mu
Birde katran karası bulutların yere inmesi
Yıldırımın denizi yalaması korkunçtu anne

Ortalık çılgın bir savaş alanı gibi
Çatıları dövüyor yağmur damlası
Yerler sel revan semayı ikiye bölen aydınlık
Yüreğim çıktı çıkacak yerinden anne

Yatakta büzülüyorum yorganın altına
Korku ile kapatıyorum gözlerimi
Yastığı bastırırken kulaklarıma
Dudaklarım titrek dua ile kıpırdanıyor anne

Bir yerlere yakınımızda tam isabet
Işıklar gitti sabahın kör karanlığı
Üşüyorum korkunun bana verdiği ürpertiyle
İliklerime kadar sarsıldım titriyorum anne

Ani bir kararla fırlıyorum yataktan
Üç günlük zamanım var burayı terk etmekten
Kararlı kendinden emin ve olumsuzluklara direnen
Ben evimi terk etmenin gerekliliğine üzgün
Telaşla yalpalıyorum ortalığı deviriyorum salakça anne

Güzel bir yazdı dolu dolu sevdalara açacaktım yelken
Ben davranmadan karakış dayandı kapıma esiyor fırtına
Sılada özlemlerimi hasretimi geride bırakarak gidiyorum
Her zamanki gibi mevsimler yüreğimi acıtarak dönüyor anne

Sonbahar içimdeki yalnızlığı ayrıştırarak geçip gidiyor
Yağmurlar kurşun gibi damla damla vurarak yağıyor yüreğime
Ruhumu yakan bir yangını gönlüme gömerek buradan gidiyorum
Arkamdan mendil sallayacak sevenim hiçkimsem yok anne

Birgün tek elveda sözcüğü çıkmadan dudaklarımdan
Böylece biter herşey kader diye hanemize yazılan
Ve bir ömrü yaşamadan dönüşü olmayan yolcu olacağım
Gözlerimde yaş durmazken boynu bükük gurbete çıkıyorum anne

Alanya -Türkler

Senem Aygül