Ya Rab!
Ey Rabbim!
İşlerken ruhumu bir ağacın gölgesinde. (süme haşa) Kulum mu demedin ! Meysiz sarhoş gibiyiz bu hayat yolunda. İsyan değil bu sözler, hadimde değil zaten. Ama güneşe dönsek yüzümüzü sırtımız ayazda Luzumu yok yalanın senin huzurunda Yaratan sensiz , sanırım en yoğun zamanında. Hamdolsun her unsur yerli yerinde ama Doyumsuzluk var nefsimizle, tüm yüzsüzlüğüm onda Tamam! tam yaratın ince bir matematik, derin bir sanat içinde Görmeyi unutmuş gözler bakmak tesir etmiyor bile bile Mucizeler aranıyor, tohumdan ağaçlar türüyor Kök, dal, yapraklar bağırıyor |