SÖZ SOĞUDU
İnsanın içini eritip yok eden
yumuşak bir melodi dolaşıyormuş gibi etkileyen kılıcın parlayan ucu misali gözlerimi kamaştıran bu güzel sesi sevdim her nasılsa lâkin söz soğudu kışın ayazı gelmeden sırasız gelip giden dalgalar ve yaralanan kayalar ister istemez tuhaf bir irkilme tarifi hiç de kolay olmayan bir sancı hafiften ıslatır titreyen yüreğimi gizlice aldanışımın önüne geçemiyorum nedendir bilinmez her seferinde aynı kolaylıkla aynı hüzünle ısırıyorum dudağımın kenarını acımıyor sanki bir kimliğimiz yok ne tuhaf isterdim dört mevsim renkli çiçekler yağdırmak yeniden gülümsemeyi el sallamayı hatırlatmak dolunay denize düşmüş oynaşır balıklar bu akşam uzaktaki martı çığlıkları benzeri bir çocuk gülümsemesi geride kalan. M Güneş Özkan – Ayvalık -26 Ekim 2016 |
gelecek gerçekten de karanlık ama yine de bir umut işte beklediğimiz...
sevgiler no pasaran...