Şiirin Gözyaşları
Üstünde bir yığın elbise,
Daha ne kadar giyinmek bu ? Yürümek senin bu yaptığın, Kaldırıma dökülmüş çöplerin içinde. Sonsuz gökyüzünün gitmeyen mavisinde Sarı kum kızıl güneş Çilenin mihenk taşı Ey rengi karaya bulanmış çağ Ey ağıtlar yaktıran yanardağ Acı yüklü kervanlar geçer Hayallerimin yamaçlarından İnsanlık emanettir şaire Mürekkebi oluk oluk kan Bir bir adımlar çürük basamakları tekmeler gözlerindeki kıvılcım Asırlık sehpasını Yağlı mısralar takılmış boğazına Darağacında sallanır nefessiz dizeleri Ilık rüzgarda can çekişir Dudaklarında tebessüm Ve son bir kez titreyiş Buluşur zamanlı zamansız toprakla Kimsesiz mezar taşına yazılır şiirler. |