ELEFTHERİA
Ekonomi hayat dengelerini alt üst ederken ruh dengeleri alt üst olmuş dengesiz bir topluma merhaba diyordu.Tedirgin korkak gözleri her halinden okunuyordu.
Sığınaklarda biriken insanlar her siren sesinde çömelerek soğuk küflü bir duvarın dibinde akıbetini beklerken savaşın izleri hep ruhunda işli kalacaktı Zengini fakiri başı tepelerden inmeyeni böbürleneni iyisi kötüsü insanoğlunun tüm şekilleri hiç bir ayrımın olmadığı savaşta yaşamın kıymetini anlayacaktı! Kan kokusunu algılayan nefesler yaşamın tadını anlamaya çalışıyordu su şebekeleri kırılmış elektrik direkleri kevgire dönmüş duvarlar yıkılan evler çok şey anlatıyordu. İnsanlar bu dehşeti tekrarlayacak mıydı? İçeride koskoca bir avlu,on iki sutun on üç kubbe görkemli büyüleyici bir atmosferdeydim şimdi,ortadaki şadırvana doğru ilerledim su sesleri tüm ruhumu yıkıyordu şimdi,belkide ben bir günahkardım şu savaş sonrası tüm ruhum o’nun öğrettiği iman ile yıkanmalı idi. Mutluluk sanmasın heyecanlı yaşlı yüreği Girmesin kara maskeli sahtelik araya Gök kuşağını karalarına sakın boyamasın Şarkılarda bir kadın ağlayıp durmasın İkliminde hüzünleri yağmuruna aksın Yol kenarında çiçekleri değil çalılar açsın Olmasın varsın sırça köşkü hiç oturmasın Şarkılarda aldatan kadın olmasın İhanetin şarkıları bestelenip söylenmesin Bıraksınlar şu kalbin seferine yollamadan düşleri Yakamozları olmasın o kara boyalı denizlerin Şarkılarda o kadın kimseyi aldatmasın ELEFTHERİA son |