Sevgiliye DilekçeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu bir veda mektubu değil "dilekçe" neden mi?
Vedalar edildiğinde artık ardına dönmezsin.Bazı sevgiler vardır ki paylaştığınız yalnızca AŞK değildir, arkadaştır, dosttur, kısaca et ve tırnak misali olunmuştur.Tutunduğunuz daldan düşseniz de gölgesi üzerinizde olur.Bu nedenle veda edilmez ama şikayetlerinizi bildirecek kadar da cesur olunmalıdır diye düşünüyorum.. -1- seni hiç mesul tutmadım martıların çığlıklarından denizin hırçınlığından esen meltem yerine poyrazın saçlarımı karıştırmasından ürpertisini hissediyordum damlaların ve tenimde tuzun yakışını firarda olan uykum hüzünler biriktiriyordu bıraktığın azap gecelerimde içime çektikçe yokluğunu çoğalıyordun bende iltica ederken kirli yüreklere masumiyetini çaldın yıllarımın kışa hazırladım kendimi şimdi yağacak karı bekliyorum örtmek için üzerime bana çok acılar yaşattıysan da kızmıyorum artık satırlara kustum tüm öfkemi gözyaşlarımdı mürekkebim tek dostumdu kalemim sensizliğin silahı başıma tutulmuş anlıktı kurşunun fırlaması son kalan çocuksu düşlerime yazdığım şiirlerle engelledim yazmayı bu yüzden seviyorum bu yüzden işte... -2- tam alışmışken yek gecelerime gözlerini gördüm birden hani yüreğine indiğim gözlerin yalnızdım sıkılıyordum neler bırakmıştım yüreğinde veda ettiğimde cennetime gözlerin yüreği yansıtması inancım bitti gördüklerimle tek tek indirdim peçelerini sakladığın maskelerin içimi acıttı kırılan her parçam her biri ayrı batıyordu canıma ve sana hiç benzemeyen yüzler kanatıyordu öptüğün yerlerimi sevdam için sütten kestiğim bebek düşlerim çan çekişiyordu lanet ettim şimdi hafızamda izdüşümleri sözlerinin kestim oracıkta bileklerimi oluk oluk aktı sabaha dek buz tenimden masumiyetim ve orada bıraktım yabancı seni hiçliğe başladı yolculuğum artık acıtamazsın beni acıtacak yüzün hangisi o kadar çok ki kaybettim asıl seni.. -3- denizlerim dalgalı artık acılar vuruyor kıyıya saatte yüz mil hızla esiyor içimdeki fırtına bir hortum gelecek toplayıp götürecek tüm kirlenmişlikleri ve ardındaki dinginliği göreceğim hiç yalan bakmayı beceremedim hiç yere eğdirmedim gözlerimi suskun ve donuklar şimdi neden mi ilk gözlerine vurulmuştum ilk yalanı yine onlarda gördüm bakamıyordun artık göz bebeklerime kaldırsan da başını yoklar ki yerinde... Figen Yarar |
hüzünler biriktiriyordu
bıraktığın azap gecelerimde
içime çektikçe yokluğunu
çoğalıyordun bende
Dilekçeminin cevabını bir alabilsem o yarden
Kaleminizin ve yüreğinizi kutluyorum