YOLCU YOLDA GEREKbir gece tanyeri ağardığında vakti eda edip veda ederim ufkuma çöken karanlığa. çıkınımda küf tutmuş sözlerim, bölünmüş uykularım, gün görmemiş düşlerimle düşerim yola. gözleriyle konuşanların ülkesine. gitme deme bana! çarıklı ayaklarım yol görsün. taşsız güzergâhta iz sürsün boyumdan uzun değneğim, yolsuzluğa dayanmayan dayanağım. göz suyuna kuru ekmek doğrar, tokluklar doğururum yol azığıma. açlığım batıda batsın, yol görünür doğuya doğru. aşkın kamaşıklığıyla kısık gözlerim görmese de yüreğiyle görenlerin ülkesine yürürüm. büküldüğüm yerden doğrularak kıyama geçerim bir sabah uyandığımda. bir gül koncalanır derûnî çoraklığımda. gidiyorum buralardan sövme hakkımı kullanarak: muasır medeniyetin ben taa...! . . . #aha (ahmetalper) |