2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1672
Okunma
karınca yine yolda
bir elinde gül
bir elinde lâle
dilinde tekbir
göz kırpıyor hilâle
sırtında kadîm bir şehrin yükü
aklında Kerkük
dilinde hoyrat bir türkü
-karakışta sen yan ben kül olayım!
"gün ışıdı gören gözlere"
nimet külfetin ardında
zorluktan sonra gelen kolaylık gibi
yokuştan sonra iniş gibi
kışın koynunda gizlenen bahar gibi...
aşk üşüyünce
insanlığın karakışında
âlem üşüyor
Rebiülevvel ayında doğan dolunay üşüyor
yarılmak istiyor bin parçaya
düşmek istiyor
tepesine dünyanın
utancından dolunay!
düşmeyin
üşümeyin
bu kış bâki değil bitecek
insanlığın bitişi gibi
yolcu yolunda gerek
karınca Halep’te
kaldırır aşkı düştüğü yerden...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
