Yaşadığım bir olay sonrası ortaya çıkan satırlar.

Yolda yürüyorum geçenlerde
Karlı ve yumuşak bir hava
Yürüyorum dalmışım kendi halime
Karşıdan gelen bir kokona,
Zenginde bir kadın belli
Yürüyüşe çıkmış yanında bir süs köpeği
O’da kıvırtıyor sahibi gibi
Eğildim sevdim bu dili bir karış dışardaki sevimliyi
Kadın bana baktı; düşündüm
Hmm, güzel bir kadın,
köpeği de var parası da vardır, derdi de yoktur.
-Afedersiniz, dedi gülümsedi
Kendi gibi kırıtan köpeğini de çekerek gitti,
Az ilerde kartopu oynayan çocuklar gördüm
Ne güzel, karışanları yok oynuyorlar neşe içinde,
Yoluma devam ettim, yine gülümsedim
Biraz daha ilerde bir çift gördüm, ne mutlulardı öyle sarmaş dolaş
Rabbim bozmaz İnşallah,
Tebessümü yineledim ve devam ettim
Metro’nun girişine kadar gelmişim o dalgınlıkla
Sarışın güzel bir kadın gördüm girişte,
Bir elinde sigara diğerinde telefon, konuşarak gülüyordu sevindim,
Ben yine yoluma devam ettim
Sonra düşündüm ve şaşırdım.
Bu resimde bir kopukluk bir yanlışlık vardı
Bir şeyler ya eksik ya da fazlaydı, dedim kendi kendime
Bu kadar güzel miydi her şey gerçekten?
Bu kadar iyi ve güzelse hayat
Bu kadar mutluysa herkes
Neyin kavgasını yapıyor, neyin kafasını yaşıyorduk?
Ne idi paylaşamadığımız?
Ne idi anlaşamadığımız?
Peki ya gerçekten böyle miydi?
Gördüğüm bu güzel filmi geri sararak
Baştan seyretmeye karar verdim
Aslında yolda yürürken köpekli, zengin, kırıtık ve güzel bir kadın görmüştüm
Evet ama…
Köpeği saldırgan ve huysuz
Özürdiledi kadın benden
Evet ama…
Suçlar bakışlarla, tasmayı çekti gitti, köpeği boğarcasına
Devam ediyordum geri sarmaya
Az ilerde oynayan çocuklar gördüm
Evet ama…
Oyun gibi oyun değil, kavga ediyorlardı besbelli
Birden ebeveynler geldi, oyun parkı döndü savaş alanına
Garipsedim, korktum birazda aslında
Biraz daha ilerde bir çift görmüştüm
Evet ama…
Sarmaş – dolaşlardı, denemezdi pek hallerine
Kız gitmek istiyor, ağlıyor, uzaklaşmaya çalışıyor
Erkek kolunu sıkıca kavramış onu kendine çekiyordu
Uzun saçlarıyla kapamış morarmış şişmiş gözünü
Oysa ay gibi yüzü…
Korkunçtu tüm bu yaşadıklarım
Ellerimi kapattım yüzüme
İnsan olmaktan bu kadar utanır mıydı insan?
Şaşkın bir halde devam ediyordum geri sarmaya
Metro’_da sarışın güzel bir kadın gördüm
Telefonda konuşup sigara içiyordu
Evet ama…
Gülmek denilemez tam olarak gördüklerime
Konuşurken bir yalvarış, bir titreme sesinde
Sigarayı söndürüp küfür ederek kapattı,
Karşı taraf pek alakadar olmamıştı anlaşılan
Kadın çok kızmış,çok üzülmüştü
Telefonu hırsla yere fırlatıp birde tekme attı
O zaman farkına vardım ki;
İlk gördüklerim sadece güzel bir düşmüş
Hayal etmekmiş mutluluğu
Aslında kimse bilmiyor
İnsanların hayatında mutluluktan çok
Hüzün, gam, keder,mutsuzluk
Ve …
Umutsuzluk olduğunu